„Sztuka kobiet. Fotografia jako narzędzie zmiany.” – konferencja naukowa

Muzeum Narodowe w Gdańsku, przy wsparciu Ambasady Stanów Zjednoczonych w Polsce oraz we współpracy z Akademią Sztuk Pięknych w Gdańsku i American Corner Gdańsk, zaprasza do udziału w konferencji naukowej, poświęconej fotografii w sztuce feministycznej na świecie w XX i XXI w. Konferencja została zorganizowano jako wydarzenie towarzyszące wystawie „Jacqueline Livingston. W cieniu feminizmu. Na obrzeżach sztuki amerykańskiej lat 60. i 70. XX w.” w Gdańskiej Galerii Fotografii.

Program konferencji:

10.00 – Przywitanie gości i wprowadzenie do programu
10:15–11:00 – Mariola Balińska (Muzeum Narodowe w Gdańsku), „Jacqueline Livingston. Zmiany społeczne zaczynają się w jednostce”
11:05–11:45 – prof. Anne Swartz (Savannah College of art And Design, Atlanta), „Matka, płeć i pożądanie: związki Jacqueline Livingston z amerykańską sztuką feministyczną” (wykład będzie tłumaczony na j. polski)
11:45–12:00 – Przerwa kawowa
12:05–12:40 – dr Małgorzata Jankowska (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu), „Siedem sióstr i problematyczne relacje władzy i fotografii”
12:45–13:30 – dr Jakub Dąbrowski (Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie), „Artystki na cenzurowanym – recepcja sztuki krytycznej w Polsce”
13:35–14:30 – Dyskusja
14:30 – Zakończenie konferencji

Abstrakty wystąpień:

Mariola Balińska
Muzeum Narodowe w Gdańsku
„Jacqueline Livingston. Zmiany społeczne zaczynają się w jednostce”
Jacqueline Livingston, rejestrując najbliższych członków rodziny wraz z ich intymnością związaną z cia- łem i seksualnością, przekraczała przyjęte normy i ramy „poprawności politycznej”. Twórczość artystki, kontrowersyjna dla społeczeństwa amerykańskiego połowy lat 70., przyczyniła się do zmiany w myśleniu o reprezentacji nagiego ciała w kulturze wizualnej XX w. Zmagania z cenzurą i systemem niesprzyjającym jej sztuce spowodowały jednak, że dorobek artystki został pominięty w głównym nurcie sztuki amery- kańskiej. Po upływie dekad temat ocenzurowania prac Livingston stał się częścią dyskursu naukowego, dotyczącego nie tylko swobody wypowiedzi twórczej, ale również obrazowania seksualności za pomocą fotografii. Wystąpienie będzie połączone z prezentacją wybranych prac z prywatnego archiwum artystki z lat 60., 70. i 80., które zostaną zaprezentowane publiczności po raz pierwszy w Polsce.

prof. Anne Swartz
Savannah College of Art and Design, Atlanta
„Matka, płeć i pożądanie: związki Jacqueline Livingston z amerykańską sztuką feministyczną”
Amerykańskie artystki-feministki walczą przeciwko zapomnieniu, pomijaniu, cenzurowaniu, konkurencji, represji, dyskryminacji, uciskowi i uprzedzeniom, a także płciowym ograniczeniom zawodowym i osobi- stym. Podobnie jak Jacqueline Livingston, wiele feministek drugiej fali wykorzystywało różne tematy, w tym związane z domem, seksualnością i surrealizmem, by przetwarzać i badać doświadczenia kobiet. Historię Jacqueline Livingston odróżnia brak przynależności do wspólnoty. Feministki tworzyły grupy, łączyły się w działaniach, aby zabrać głos i wspólnie sprzeciwić się marginalizacji i izolacji. Livingston działała samodzielnie, a dodatkowo podejmowała niepopularne tematy: macierzyństwa, seksu i hetero- seksualnego pożądania, które spotykały się z brakiem zainteresowania, a nawet pogardą środowisk bo- jowniczek o równouprawnienie. W wystąpieniu zostaną omówione punkty wspólne dla historii Livingston i współczesnych jej artystek, i wykazane powody, dla których jej sztuka nie znalazła właściwego miejsca w historii.

dr Małgorzata Jankowska
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
„Siedem sióstr i problematyczne relacje władzy i fotografii”
Wystąpienie jest dedykowane fotografkom, Dorothei Lange, Vivian Cherry, Jacqueline Livingston, Na- talii Lach-Lachowicz, Janinie Mierzeckiej, Fortunacie Obrąpalskiej i Elżbiecie Tejchman, których obec- ność w historii była lub nadal jest pod wieloma względami problematyczna, a twórczość uwikłana w róż- nego rodzaju relacje z władzą. Tytułowe „Siedem sióstr” występuje tu co najmniej w podwójnej roli, jako dość szczególna metafora. Po pierwsze, zwraca się do kobiecości i więzi wynikającej z doświadczeń bycia kobietą; po drugie, do szerszego kontekstu kulturowego i politycznego, który miał wpływ na te więzi.

dr Jakub Dąbrowski (Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie)
„Artystki na cenzurowanym – recepcja sztuki krytycznej w Polsce”
Twórczość posługująca się transgresją nigdy nie znajdowała zrozumienia w szerszych kręgach społecz- nych. Wydaje się jednak, że gdy za przekroczeniem dotychczasowych norm w dziele sztuki stała kobieta, zrozumienie było jeszcze mniejsze, protesty gwałtowniejsze, a cenzura bardziej dotkliwa. To nie twór- czość mężczyzn, ale takich artystek jak: Katarzyna Kozyra, Julita Wójcik czy Dorota Nieznalska, wywoły- wała w Polsce szczególny opór. To nie artyści, ale artystki ponosiły szczególnie dotkliwe konsekwencje swojej sztuki, zwłaszcza gdy naruszały w niej role płciowe.

Moderatorka: Małgorzata Taraszkiewicz-Zwolicka (Muzeum Narodowe w Gdańsku)